✅ Po wizycie do 10. tygodnia ciąży lekarz ginekolog powinien zalecić jedno z najważniejszych badań w przebiegu ciąży – czyli badanie USG prenatalne I trymestru.
✅ To badanie składa się z 2 elementów: badania USG oraz 2 badań wykonywanych z krwi pacjentki – wolnej podjednostki betaHCG oraz testu PAPP-A.
✅ To badanie wykonuje się między 11+0 a 13+6 tygodniem ciąży. Ale nie tygodnie są tutaj najważniejsze, ale WIELKOŚĆ płodu. To ona jest decydująca by móc wykonać to badanie.
✅ Ta wielkość to tzw. CRL – Odległość ciemieniowo-siedzeniowa (ang. crown rump length, CRL). Jest to odległość od szczytu głowy zarodka lub płodu do dolnej granicy pośladków. Badanie prenatalne I trymestru możemy wykonać gdy CRL płodu jest pomiędzy 45mm a 84mm. Jest to szczególnie ważne u pacjentek nie miesiączkujących regularnie lub nie potrafiących określić daty ostatniej miesiączki. Pacjentki muszą wiedzieć, że gdy zgłoszą się na badanie zbyt późno (gdy CRL >84mm) nie ma możliwości wykonania pełnego badania prenatalnego I trymestru.
✅ “PAPA-A” to skrót od “Pregnancy-Associated Plasma Protein A,” co po polsku można tłumaczyć jako “Białko Powiązane z Ciążą w Osoczu.” Jest to białko, które występuje w organizmach ciężarnych kobiet.
✅ Pomiar poziomu PAPP-A w krwi kobiety ciężarnej dokonuje się zazwyczaj podczas badania USG w pierwszym trymestrze ciąży. Niska wartość PAPP-A może wskazywać na zwiększone ryzyko pewnych problemów, ale nie jest to diagnoza.
✅ Wyniki badania PAPP-A są analizowane w połączeniu z innymi danymi: wiek matki, wyniki badań USG i inne wskaźniki przesiewowe. Niskie wartości PAPP-A mogą sugerować zwiększone ryzyko wad genetycznych lub problemów ciążowych, ale wymagane są wtedy dodatkowe badania.
✅ Jeśli wyniki badania PAPP-A są poza normą, pacjentka powinna skonsultować się z lekarzem ginekologiem, który może zalecić dodatkowe badania diagnostyczne oraz omówić potencjalne ryzyko i opcje postępowania.