Metformina od lat ma swoje miejsce w leczeniu PCOS. Wpływa ona korzystnie na płodność pacjentek. Reguluje cykle miesiączkowe, zmniejsza hirsutyzm, wpływa na redukcję masy ciała, poprawę parametrów gospodarki lipidowej i obniżenie stężenia CRP.
To co nowe i szczególnie ważne jeśli chodzi o zastosowanie metforminy u pacjentek z PCOS to to, iż najnowsze rekomendacje z 2023 zalecają, aby rozważyć leczenie metforminą u kobiet z nadwagą lub otyłością, również u NASTOLATEK, (w celu uregulowania cyklów miesiączkowych).
Drugim bardzo istotnym punktem nowych wytycznych jest rozważenie leczenia metforminą u kobiet, u których waga jest prawidłowa (BMI ≤ 25 kg/m²). Podejrzewa się, że w patofizjologii PCOS, również u pacjentek z prawidłową masą ciała leży w głównej mierze insulinooporność, której to przeciwdziała metformina.
U kobiet z PCOS bardzo skuteczna w normalizacji cyklów miesiączkowych jest łączona terapia metforminy z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi estrogenowo-progestagenowymi (OC), które hamują nadprodukcję androgenów w jajnikach. W badaniach naukowych wykazano dodatkowe korzyści łączonej terapii dla pacjentek z PCOS, przewyższające działanie metforminy czy doustnej antykoncepcji hormonalnej w monoterapii.
Zwłaszcza lekarze ginekolodzy powinni pamiętać, że o ile wykazano, że u pacjentek z PCOS stosujących metforminę przed zajściem w ciążę i w trakcie ciąży doszło do zmniejszenia liczby samoistnych poronień, powikłań położniczych i wad rozwojowych u płodu, to jednak lek ten nie chroni przed nimi w 100%. Metformina może redukować ryzyko porodu przedwczesnego czy innych schorzeń ciążowych i powikłań okołoporodowych, jednak nie zapewnia ona całkowitej ochrony przed wyżej wymienionymi komplikacjami.
Metformina jest lekiem tanim, bezpiecznym, o szerokim spektrum zastosowań. Może być stosowana zarówno w monoterapii, jak i w terapii łączonej u kobiet z zaburzeniami hormonalnymi i metabolicznymi w wieku rozrodczym, w tym m.in. PCOS.