Po krótkiej przerwie wracamy do historii medycznej, prowadzonej przeze mnie pacjentki 🙂
Zgodnie z wcześniejszą diagnostyką i zaleceniami Pani A. wdrożyła zmiany dotyczące stylu życia oraz diety, wsparte leczeniem farmakologicznym insulinooporności. Na początku marca 2021r. pacjentka zgłosiła się na kontrolną wizytę z dodatnim wynikiem betaHCG. Podczas badania USG potwierdziliśmy ciąże o prawidłowej lokalizacji, na bardzo wczesnym etapie bez widocznego echa zarodka i akcji serca. Zleciłem pacjentce kontrolne badania laboratoryjne, w tym m.in. progesteron, TSH i inne oraz zaplanowaliśmy wizytę za ok. 2 tygodnie.
Po potwierdzeniu ciąży o prawidłowej lokalizacji ze względu na brak badań w kierunku wrodzonych trombofili, zespołu antyfosfolipidowego oraz liczne poronienia w wywiadzie do leczenia na tak wczesnym etapie dołączyliśmy kwas acetylosalicylowy.
Niestety, podobnie jak w poprzednich ciążach, początek nie należał do najłatwiejszych. Pacjentka po ok. 7 dniach od wizyty zgłosiła dolegliwości w postaci plamień i okresowych krwawień z dróg rodnych, a kontrolny wynik poziomu progesteronu wynosił poniżej 10. Bezpośrednio po zgłoszeniu dolegliwości pacjentka rozpoczęła przyjmowanie dydrogesteronu.
Na kolejnej wizycie udało nam się uwidocznić prawidłowo rozwijająca się ciąże z obecną akcją serca. Ze względu na obecność licznych czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (otyłość, wiek > 35r.ż.) dołączyliśmy do leczenia heparynę drobnocząsteczkową w dawce dostosowanej do masy ciała.
W otrzymanych wynikach również TSH był nieprawidłowy, wynosił > 4. W związku z tym, do leczenia włączyliśmy lewotyroksynę, a pacjentka została skierowana na konsultację endokrynologiczną
W przypadku insulinooporności rozpoznanej przed ciążą leczenie farmakologiczne – leczenie metforminą kontynuujemy do końca I trymestru ciąży. Następnie metforminę odstawiamy. Tydzień po odstawieniu metforminy, wykonujemy doustny test obciążenia glukozą. Celem tego badania jest potwierdzenie lub wykluczenie cukrzycy ciążowej.
cdn…