W odpowiedzi na mnóstwo pytań które dostaje nie tylko tutaj w social mediach, ale również w moim gabinecie – postanowiłem, stworzyć dla Was mini cykl wpisów o wywoływaniu (czyli tzw. indukcji) porodu w szczególnych sytuacjach stanu zdrowia pacjentek ciężarnych.
Indukcja porodu jest jedną z najczęściej stosowanych procedur w położnictwie. Obecnie co piąta ciężarna jest poddawana tej procedurze, a w grupie rodzących drogami siłami natury odsetek ten sięga nawet 30–40%!
W pierwszej kolejności podejmę temat pacjentek ciężarnych z cukrzycą. Cukrzyca przedciążowa typu 1 i typu 2 występuje u około 1% ciężarnych. W ostatnich latach w związku z epidemią otyłości notuje się wzrost zapadalności na cukrzycę typu 2 u kobiet w wieku rozrodczym. Hiperglikemia oraz otyłość stanowią czynniki ryzyka występowania wielu wad płodu, m.in. nadmiernego wzrastania wewnątrzmacicznego płodu oraz nadciśnienia tętniczego i stanu przedrzucawkowego.
W ciąży może również dojść do nasilenia nefropatii i retinopatii cukrzycowej. Hiperglikemia i będąca jej konsekwencja – hiperinsulinemia płodowa wpływają na nasilenie procesów metabolicznych i wzrastanie wewnątrzmaciczne płodu. Wynikające z tego zwiększone zapotrzebowanie na tlen może prowadzić do przewlekłego niedotlenienia, a nawet zgonu wewnątrzmacicznego płodu, szczególnie pod koniec III trymestru ciąży.
Nadmierne wzrastanie wewnątrzmaciczne płodu stanowi czynnik ryzyka niewspółmierności porodowej oraz wystąpienia dystocji barkowej. Szacowana ultrasonograficznie masa płodu powyżej 4000 g i/lub AC o ponad 4 cm większy od HC ze zwiększonym ryzykiem dystocji barkowej, szczególnie w ciążach powikłanych cukrzycą.
Wcześniejsza indukcja porodu może zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań związanych z makrosomią płodu.
Hiperinsulinemia płodowa hamuje procesy dojrzewania układu oddechowego dziecka. U noworodków matek chorujących na cukrzycę przedciążową częściej dochodzi do zespołu zaburzeń oddychania przed 39. tygodniem.
W publikacjach naukowych, w przypadkach zastosowania indukcji porodu w 38. tygodniu stwierdzono niższy odsetek makrosomii płodu w porównaniu z postępowaniem wyczekującym.
Rosnąca liczba kobiet z nadwagą i otyłością w wieku rozrodczym oraz zmiana kryteriów rozpoznawania cukrzycy ciążowej wpływają na obserwowany wzrost częstości występowania cukrzycy ciążowej. Podobnie jak w cukrzycy przedciążowej, głównymi powikłaniami są:
-
- nadmierne wzrastanie wewnątrzmaciczne płodu
-
- nadciśnienie tętnicze pojawiające się w ciąży
-
- dystocja barkowa
-
- poród drogą cięcia cesarskiego