Cytrynian klomifenu jest selektywnym modulatorem receptora estrogenowego. Wywierając bezpośrednie działanie na podwzgórze, wybiórczo blokuje wiązanie się estradiolu z receptorami w podwzgórzu. Przez sprzężenie zwrotne prowadzi do zwiększonego wydzielania hormonów gonadotropowych, zwłaszcza lutropiny, co w efekcie może wywołać owulację. Wykazuje słabe działanie estrogenne, w dużych dawkach natomiast przeciwestrogenowe na endometrium i śluz szyjkowy. Nic więc dziwnego, że zainteresowano się nim w kontekście leczenia zaburzeń płodności również u pacjentek borykających się z PCOS.
→ Klomifen a metformina
- U kobiet z PCOS zamiast metforminy można stosować cytrynian klomifenu przy zaburzeniach płodności związanych z brakiem owulacji i przy nieobecności innych czynników powodujących zaburzenia płodności, w celu poprawy owulacji, wzrostu szansy na zajście w ciążę, gdyż terapia z jego wykorzystaniem wiązała się m.in z wyższym współczynnikiem urodzeń żywych wśród pacjentek z PCOS.
- Udowodniono, że ryzyko ciąży mnogiej zwiększa się w przypadku stosowania cytrynianu klomifenu (samego lub w połączeniu z metforminą), a zatem cykle klomifenowe wymagają m.in. kontroli i monitorowania poprzez regularne badanie USG.
- Zamiast klomifenu w monoterapii lepszą efektywność w PCOS, przy zaburzeniach płodności w przebiegu braku owulacji ma cytrynian klomifenu w połączeniu z metforminą. Razem leki te mają większą skuteczność w poprawieniu owulacji i wskaźnika liczby ciąż.
→ Klomifen a letrozol
- U kobiet z PCOS letrozol ma większą skuteczność w działaniu niż cytrynian klomifenu – przy zaburzeniach płodności wywołanych brakiem owulacji i przy braku innych czynników powodujących zaburzenia płodności – letrozol efektywniej indukuje owulację.
- Obecne dowody naukowe wskazują, że nie ma żadnych znaczących różnic między letrozolem a cytrynianem klomifenu, jeśli chodzi o zaburzenia u płodu wśród kobiet z PCOS, które zaszły w ciążę podczas terapii tymi lekami.