👉🏻 Ciąża po terminie = ciąża trwająca dłużej niż 42 tygodnie (294 dni lub więcej, licząc od pierwszego dnia ostatniej miesiączki).
👉🏻 Ciąża donoszona = pomiędzy 37. + 0. a 40. + 6. tygodniem.
👉🏻 Ciąża w późnym terminie = pomiędzy 41. + 0. a 41. + 6. tygodniem.
🧮 Termin porodu wylicza się na podstawie daty ostatniej miesiączki lub badania USG, szczególnie w odniesieniu do ciąż po 42. tygodniu.
🤰🏻W wypadku ciąż, w których termin porodu szacowany jest na podstawie badania USG w I trymestrze, częstość występowania ciąż po terminie wynosi ok. 2%. W tej sytuacji przeprowadza się mniej indukcji porodu niż w ciążach, w których termin porodu określany jest na podstawie daty ostatniej miesiączki.
📈 Ryzyko ciąży po terminie jest największe w przypadku, kiedy poprzednia ciąża również była po terminie porodu. Ryzyko kolejnej ciąży po terminie wzrasta 2–4-krotnie w przypadku wystąpienia 2 kolejnych ciąż po terminie w przeszłości.
👨🏻⚕️ Zastosowanie indukcji porodu w niepowikłanych ciążach po terminie porodu w porównaniu z postępowaniem wyczekującym wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu wewnątrzmacicznego płodu oraz niższym odsetkiem porodów drogą cięcia cesarskiego. W przypadku stosowania indukcji porodów w ciążach po terminie stwierdzono również niższą zachorowalność noworodków, w szczególności zmniejszenie ryzyka aspiracji smółki.
🏥 Uzasadniona jest indukcja porodu w dobrze datowanych niepowikłanych ciążach pojedynczych w 41. tygodniu ciąży (pomiędzy 41. + 0. a 41. + 6. tyg.), niezależnie od stanu dojrzałości szyjki macicy.
🛑 W przypadkach braku zgody ciężarnej na indukcję porodu, opiekę i monitorowanie należy prowadzić w warunkach szpitalnych. Zwiększona kontrola prenatalna to ocena objętości płynu owodniowego w badaniu USG oraz co najmniej 1x dziennie zapis KTG. W przypadkach wskazujących na zagrożenie wewnątrzmacicznego dobrostanu płodu należy ponownie przedyskutować z ciężarną indukcję porodu.