“PANIE DOKTORZE, KIEDY WYWOŁUJEMY PORÓD?” CIĄŻA POWIKŁANA CUKRZYCĄ

W odpowiedzi na mnóstwo pytań które dostaje nie tylko tutaj w social mediach, ale również w moim gabinecie – postanowiłem, stworzyć dla Was mini cykl wpisów o wywoływaniu (czyli tzw. indukcji) porodu w szczególnych sytuacjach stanu zdrowia pacjentek ciężarnych. Indukcja porodu jest jedną z najczęściej stosowanych procedur w położnictwie. Obecnie co piąta ciężarna jest poddawana tej procedurze, a w grupie rodzących drogami siłami natury odsetek ten sięga nawet 30–40%! W pierwszej kolejności podejmę temat pacjentek ciężarnych z cukrzycą. Cukrzyca przedciążowa typu 1 i typu 2 występuje u około 1% ciężarnych. W ostatnich latach w związku z epidemią otyłości notuje się wzrost zapadalności na cukrzycę typu 2 u kobiet w wieku rozrodczym. Hiperglikemia oraz otyłość stanowią czynniki ryzyka występowania wielu wad płodu, m.in. nadmiernego wzrastania wewnątrzmacicznego płodu oraz nadciśnienia tętniczego i stanu przedrzucawkowego. W ciąży może również dojść do nasilenia nefropatii i retinopatii cukrzycowej. Hiperglikemia i będąca jej konsekwencja – hiperinsulinemia płodowa wpływają na nasilenie procesów metabolicznych i wzrastanie wewnątrzmaciczne płodu. Wynikające z tego zwiększone zapotrzebowanie na tlen może prowadzić do przewlekłego niedotlenienia, a nawet zgonu wewnątrzmacicznego płodu, szczególnie pod koniec III trymestru ciąży. Nadmierne wzrastanie wewnątrzmaciczne płodu stanowi czynnik ryzyka niewspółmierności porodowej oraz wystąpienia dystocji barkowej. Szacowana ultrasonograficznie masa płodu powyżej 4000 g i/lub AC o ponad 4 cm większy od HC ze zwiększonym ryzykiem dystocji barkowej, szczególnie w ciążach powikłanych cukrzycą.
Wcześniejsza indukcja porodu może zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań związanych z makrosomią płodu. Hiperinsulinemia płodowa hamuje procesy dojrzewania układu oddechowego dziecka. U noworodków matek chorujących na cukrzycę przedciążową częściej dochodzi do zespołu zaburzeń oddychania przed 39. tygodniem.
W publikacjach naukowych, w przypadkach zastosowania indukcji porodu w 38. tygodniu stwierdzono niższy odsetek makrosomii płodu w porównaniu z postępowaniem wyczekującym. Rosnąca liczba kobiet z nadwagą i otyłością w wieku rozrodczym oraz zmiana kryteriów rozpoznawania cukrzycy ciążowej wpływają na obserwowany wzrost częstości występowania cukrzycy ciążowej. Podobnie jak w cukrzycy przedciążowej, głównymi powikłaniami są:
    • nadmierne wzrastanie wewnątrzmaciczne płodu
    • nadciśnienie tętnicze pojawiające się w ciąży
    • dystocja barkowa
    • poród drogą cięcia cesarskiego
Indukcja porodu w ciąży powikłanej cukrzycą ciążową pomiędzy 39. a 40. tygodniem ciąży zmniejsza ryzyko zgonu wewnątrzmacicznego płodu oraz porodu drogą cięcia cesarskiego w porównaniu z postępowaniem wyczekującym.
Co chcielibyście wiedzieć o wywoływaniu porodu? Będę bardzo wdzięczny za Wasz feedback w komentarzach i wiadomościach prywatnych 🙂
Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

You May Also Like
Czytaj więcej

CZY CIĄŻA OBUMARŁA W I TRYMESTRZE WYMAGA PILNeJ HOSPITALIZACJI?

Poronienia w I trymestrze najczęściej spowodowane są wadami genetycznymi – aberracjami chromosomowymi. Co istotne, kiedy mówimy o poronieniu spontanicznym, nie wyklucza ono zdrowej ciąży w przyszłości. Poronienia nawracające (utrata 2 lub więcej ciąż z rzędu) to problem bardziej złożony, o wieloczynnikowej etologii, gdzie przyczyny utraty ciąży często nakładają się na siebie. Coraz więcej źródeł naukowych, w tym – rekomendacje ESHRE 2023 podkreślają jak ważne jest, aby diagnostyką poronień nawracających objąć zarówno kobietę, jak i jej partnera. Mimo wszystko, na chwilę obecną nie dysponujemy jednymi spójnymi wytycznymi jak postępować w sytuacji poronienia spontanicznego – tutaj wiele zależy zarówno od pacjentki, jak i konkretnego szpitala.
Czytaj więcej